Το φαινόμενο διαφάνεια παντού…

«H διαφάνεια και η καταπολέμηση της διαφθοράς οφείλουν να αποτελούν σταθερό σημείο αναφοράς για όλες τις πολιτικές δυνάμεις, στη μελλοντική πορεία της κοινωνίας μας. Είναι υποχρέωση και ευθύνη όλων μας να αντιταχθούμε στη διαπλοκή και στα παρεπόμενα διαβρωτικά φαινόμενα της. Απαιτείται κοινή δράση, πρωτοβουλίες και αποφασιστική αντιμετώπιση, έξω από μικροκομματικές σκοπιμότητες και στοχεύσεις. Το θέμα της διαφάνειας και της καταπολέμησης της διαφθοράς αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα και απαίτηση της κοινωνίας»

Τι γίνεται όμως όταν σε συγκεκριμένες περιπτώσεις τα ορθά κατά τα άλλα παραπάνω λόγια του Γ. Παπανδρέου γίνονται ευαγγέλιο στα χέρια αυτοαποκαλούμενων τιμωρών; (Σύγχρονοι SuperMan με λογότυπο στη στολή ΔΠ=Διαφάνεια παντού).

Όταν η πάταξη της διαφθοράς αποτελεί αυτοσκοπό και χάνεται η ουσία; Όταν Υπουργεία πληρώνουν υπαλλήλους που με σύνθημα το ΔΠ και πλάτες ανώτερων στελεχών, το μόνο που κάνουν είναι τον Σέρλοκ Χόλμς στο συνάδελφο, συνεργάτη, κλπ, κλπ.

Αποτέλεσμα; 0 έργο, Μισές εργατοώρες χαμένες στην αναζήτηση της «διαφθοράς» και μισές χαμένες στην απόδειξη της αλήθειας από τους «κατηγορουμένους».

Συμπέρασμα; Η διαφθορά, η έλλειψη παραγωγικότητας και η μη αποτελεσματικότητα σε νέα μεταλλαγμένη μορφή ή μήπως η ίδια μορφή με άλλο πρόσωπο;

Ένα είναι σίγουρο… Τα αρχικά ΔΠ (Διαφάνεια Παντού; Διαφθορά Παντού;) παραμένουν ίδια…….

Νέος Δήμος Καλαβρύτων - Νέες Ιστορικές Ευκαιρίες και Προκλήσεις

Η οικονομική περιπέτεια της χώρας οφειλόμενη στην απουσία ανάπτυξης, στην ασύδοτη φοροκλοπή και στην τυφλή δούλωσή της στο Ευρωπαραμύθι οδήγησαν στη βαρβαρότητα των περικοπών κοινωνικών, εργασιακών κεκτημένων και στον περιορισμό ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων. Τα ως άνω ως παράπλευρες απώλειες της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης συνδέονται με τις συνεχόμενες και κυκλικές κρίσεις του καπιταλισμού.

Παρά ταύτα το απάνθρωπο αυτό σύστημα όχι μόνο δεν φαίνεται να καταρρέει αλλά τουναντίον μέσα από αυτές τις κρίσεις παράγει πλούτο σε βάρος των κοινωνιών, ανθίστανται και ανανεώνεται. Οι επαγγελίες «αδύναμων» τάχα «επαναστάσεων» είναι άγονοι ιδεολογισμοί, κατάλοιπα παλιών εποχών και απραγματοποίητα ίσως «όνειρα» κάποιων ρομαντικών κοινωνιστών.

Το Δ.Ν.Τ, Η Ε.Κ.Τ και η Ε.Ε, (Τροϊκα) έχουν δυστυχώς τη δύναμη να επιβάλλουν πολιτικές «πνιγμού»σε υποψήφιους «απείθαρχους» λαούς.

Συνεχίζεται...