Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Καλό ταξίδι...

........
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί..

Καληνύχτα Γιάννη, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...
με συντροφιά τον αρχηγό των ατάκτων...

Ο χρόνος σταμάτησε στις 21 Ιουνίου...


ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΙΟ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΠΡΑΛΟΥ
Οι Σειρές – το Βερσίτσι και ολόκληρα τα Καλάβρυτα αποχαιρετούν σήμερα ένα άξιο τέκνο τους.
Ένας καταξιωμένος δημότης μας, ένας στοργικός οικογενειάρχης, ένας λαμπρός επιστήμονας, ένας πραγματικός αγωνιστής, ένας υπέροχος άνθρωπος, ο Γιάννης Καπράλος, δεν είναι πια μαζί μας.
Στον τόπο που είδε το πρώτο φως, που έκανε τα πρώτα παιδικά όνειρα, που μικρό παιδί ακόμη έζησε τον πόνο της ορφάνιας, στον τόπο που τόσο αγάπησε, στις Σειρές Καλαβρύτων, απ’ όπου πριν από 63 χρόνια ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι της ζωής του, εκεί, στον ιερό γι’ αυτόν τόπο, έμελλε αναπάντεχα, άδικα, αδικαιολόγητα, αυτό το ταξίδι να τελειώσει.
Αξιώθηκε να δημιουργήσει μια υποδειγματική οικογένεια με την αγαπημένη του σύζυγο και συγχωριανή Πηνελόπη Γκολφινοπούλου και ευτύχησε να δει τα λατρευτά παιδιά του Σπύρο και Χρύσα να προοδεύουν και να ακολουθούν τα βήματά του.
Ο Γιάννης Καπράλος συνέδεσε τη δική του διαδρομή με τη σύγχρονη πορεία του τόπου μας και των θεσμών του και τη βελτίωση του επιπέδου ζωής των συμπολιτών μας.
Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στη Δάφνη, φοίτησε και μετεκπαιδεύθηκε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και στην Πάντειο Σχολή, απ’ όπου, μαζί με το ακατάβλητο κριτικό και ανήσυχο πνεύμα που διέθετε, πήρε τα αξιόπιστα επιστημονικά εφόδια για την παραπέρα πορεία του.
Πολυτάλαντος δάσκαλος ο Γιάννης, δραστήριος άνθρωπος, άνδρας προικισμένος με πολλά χαρίσματα και αρετές είχε την ευγενική φιλοδοξία να προσφέρει τις υπηρεσίες του όχι μόνον στο Ναό της Παιδείας, αλλά και στο στίβο της πολιτικής.
Έτσι, ο Γιάννης Καπράλος ήταν, πάντα, παρών:
Ήταν παρών, στην παροχή σημαντικού εκπαιδευτικού έργου στα σχολεία του νομού μας, που δίδαξε.
Ήταν παρών, στις ιδέες και στις μορφές δράσεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού που ακράδαντα πίστευε και με πάθος πάλευε.
Ήταν παρών, στη δημιουργία και τη διάδοση του θεσμού της λαϊκής επιμόρφωσης στο νομό μας.
Ήταν παρών, στους συνδικαλιστικούς αγώνες ως εκλεγμένος εκπρόσωπος των συναδέλφων του στη ΔΟΕ και στην ΑΔΕΔΥ.
Ήταν παρών, στη θεμελίωση του θεσμού της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, τον οποίο οργάνωσε, στήριξε και υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως νομαρχιακός σύμβουλος, αντινομάρχης και αναπληρωτής νομάρχης.
Ήταν παρών, στους αγώνες και στις προσπάθειες για την στήριξη και ενίσχυση, με κάθε τρόπο, της ορεινής επαρχίας μας θυσιάζοντας γι’ αυτή το πολιτικό του κεφάλαιο και συμμετέχοντας ενεργά στα πολιτικά, αυτοδιοικητικά, πολιτιστικά και κοινωνικά της δρώμενα.
Ο Γιάννης ο Καπράλος αγαπούσε και λάτρευε κυριολεκτικά την ιδιαίτερη πατρίδα του το Βερσίτσι αλλά και όλη την Επαρχία Καλαβρύτων εκδηλώνοντας εμπράκτως και με κάθε τρόπο την αγάπη του και το ενδιαφέρον του για αυτή.
Πολλά έργα που κατασκευάσθηκαν στην περιοχή φέρουν τη σφραγίδα του.
Απ’ όπου κι αν πέρασε ο Γιάννης Καπράλος άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη του, κόσμησε με την παρουσία του και τη συμμετοχή του τους χώρους που εκπροσώπησε. Κατέκτησε με το σπαθί του την ευρεία αποδοχή , την αναγνώριση και το σεβασμό.
Ήταν άνθρωπος που συνδύαζε την αποφασιστικότητα και την επιμονή στο στόχο, με την ηπιότητα, την ηρεμία και την διαλλακτικότητα.
Αγωνιστής, που έβαζε, πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα τις αρχές του, τις ιδέες του, τις αξίες του τόπου.
Αυτές υπερασπίστηκε και στον αγώνα αυτόν ήταν μαχητικός και ασυμβίβαστος.
Αλλά η μαχητικότητα του ισορροπούσε με ανθρωπιά.
Ήταν πάντα παθιασμένος με ό,τι καταπιανόταν. Αλλά ποτέ μνησίκακος.
Διακρίθηκε ο Γιάννης Καπράλος. Διακρίθηκε για την παραδειγματική του συνέπεια, για τον αυθορμητισμό και την απλότητα, για το πάθος του στις αρχές και τις αξίες που πίστευε, για την αγάπη του στις Σειρές και στα Καλάβρυτα, για την αγωνία του να τα δει να προοδεύουν και να αναπτύσσονται.
Διακρίθηκε για την ανιδιοτελή και απλόχερη προσφορά του στον τόπο μας. Μια προσφορά όμως που έμεινε ανολοκλήρωτη, γιατί ο Γιάννης Καπράλος είχε πολλά ακόμη να προσφέρει.
Ο Δήμος Καλαβρύτων, από χθες, έμεινε φτωχότερος.
Έχασε ένα από τα εμπνευσμένα παιδιά του.
Το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαβρύτων, που συνεδρίασε έκτακτα, με ομόφωνο ψήφισμά του εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήριά του στην οικογένεια του (την αγαπημένη του σύζυγο Πηνελόπη, τα παιδιά του Σπύρο και Χρύσα και τους λοιπούς συγγενείς του), παρίσταται στην εξόδιο ακολουθία του, διαθέτει το συμβολικό ποσό των 500 ευρώ στην εκκλησία της Ανάληψης των Σειρών και θα ονομάσει κεντρική οδό του χωριού του σε οδό Γιάννη Καπράλου.
Γιάννη, μας πρόσφερες πολλά, μας δίδαξες πολλά. Γι’ αυτή τη δημόσια προσφορά σου όλοι μας, αλλά κυρίως εμείς οι Καλαβρυτινοί είμαστε περήφανοι.
Σε αποχαιρετούμε με αναγνώριση, με σεβασμό, με ευγνωμοσύνη και με την επίγνωση ότι οι αρχές, οι ιδέες και οι αξίες που δίδαξες ως εκπαιδευτικός και επιστήμων αλλά και υπηρέτησες ως προοδευτικός πολίτης, διδάσκουν και εμάς.
Μας διδάσκουν μια στάση συνέπειας, μαχητικότητας, αγώνα, μια στάση αγάπης στο τόπο μας.
Μας γεννούν το βαρύ χρέος, να συνεχίσουμε το δικό σου αγώνα για τον τόπο μας, να υπηρετήσουμε τα ίδια ιδανικά, να μείνουμε όρθιοι στις ίδιες επάλξεις.
Κι αυτό είναι μια υπόσχεση που δίνουμε σήμερα μπροστά σου, μπροστά στους δικούς σου ανθρώπους μπροστά στην οικογένεια σου.
Έφυγες από κοντά μας, αλλά πέρασες στην ιστορία του τόπου μας, στην ιστορία των Καλαβρύτων.
Θα ζεις στις καρδιές και στη μνήμη των απλών ανθρώπων γιατί αυτούς στήριξες, αυτούς αγάπησες και από αυτούς αγαπήθηκες.
Έφυγες, από τα όμορφα και περήφανα, όμως δύσβατα, βουνά των Καλαβρύτων έφυγες από τη σημερινή ταραγμένη εποχή μας για να καθίσεις, κάτω εκεί, σε ήρεμους κάμπους, όπως τους ήθελες στο προσωπικό σου ιστολόγιο.
«Τι ήρεμοι οι κάμποι κάτω εκεί. Έτσι που κάθονται οι νεκροί. Και σε γροθιά, πως το δεντρί χαρά κι ανθό σφιχτοκρατεί….» OLBRICH MIKULASEK.
Για το σύζυγο, πατέρα, επιστήμονα, πολιτικό άνδρα και άνθρωπο, να είστε η οικογένεια του, πάντα, περήφανοι.
Ξέρουμε πως το κενό που αφήνει η απώλεια του λατρευτού συζύγου και πατέρα είναι δυσαναπλήρωτη. Παρηγορεί όμως η σκέψη ότι ο Γιάννης Καπράλος απ’ όπου κι αν πέρασε, με όποιους κι αν συνεργάστηκε άφησε τις καλύτερες αναμνήσεις. Δημιούργησε παντού φίλους και αυτή είναι η καλύτερη παρακαταθήκη.
Καλό ταξίδι Γιάννη. Έφυγες γρήγορα.
Η μνήμη σου θα είναι παντοτινή. 

Σχετικά άρθρα: