Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Οι πολίτες, η κρίση και οι εκλογές


Οι πολίτες, η κρίση και οι εκλογές

Άρθρο του Γιάννη Καπράλου, πρώην αναπλ. Νομάρχη.


ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ ΒΙΟΙ 1897-2010
Στα τέλη του19ου αιώνα η χώρα αντιμετώπισε οικονομικές περιπέτειες και τεράστια εθνική και κοινωνική κρίση. Δεκαετίες πριν, το διεφθαρμένο καθεστώς του διαβόητου Γεωργίου Γκλύξμπουργκ του Δανού, με φανερούς συνεργάτες διάφορους λαοπλάνους ηγέτες που παρίσταναν τους κυβερνήτες, σαν το Δεληγιάννη, το Δ.Ράλλη, τον Κουμουνδούρο, το Ζαΐμη, κ.α. και αφανείς συνεργάτες τους χρηματιστές Α.Συγγρό, τον Θών, το Σίνα κ.α. αλλά και τους λονδρέζους Χάμπρο, οδήγησαν τη χώρα στον ατυχή πόλεμο του 1897 και την επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχους στην Ελλάδα. Οι προσπάθειες του Χ. Τρικούπη ήταν μια ηλιαχτίδα στη σκοτεινιά χωρίς όμως συνέχεια. Ο Δ.Ο.Ε, παραλλαγή του σημερινού Δ.Ν.Τ. κράτησε έως και τις αρχές της δεκαετίας του 1980 (παρακράτηση φόρων ειδών μονοπωλίου : πετρέλαιο, σπίρτα, τσιγάρα, διώρυγα Κορίνθου κτλ. ).
ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ
Ο σημερινός διεθνής οικονομικός έλεγχος, από το Δ.Ν.Τ., την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και την Ε.Ε., επεβλήθη τον Μάη του 2010. Εάν ο πρώτος κράτησε 80 χρόνια, ελπίζουμε ο σύγχρονος να λήξει, κάποτε.  Πότε και πώς όμως όταν ζούμε σε μία χώρα χωρίς προοπτική. Σε μία χώρα που αρχίζει πάλι «η εξαγωγή εγκεφάλων» και η φυγή στο εξωτερικό του δυναμικότερου ανθρώπινου δυναμικού, του νεανικότερου και πλέον μορφωμένου και ικανού. Οι  ελπίδες για ανάπτυξη χάνονται στα νεφελώματα της «πράσινης ανάπτυξης». Για «πράσινα άλογα» μιλάει η λαϊκή θυμοσοφία. Κατά τα άλλα ο λαϊκός αγωνιστής, Παμπούκης, που τιμήθηκε με υπουργική θέση, σχεδιάζει «δύο, τρεις μεγάλες επενδύσεις» και τις «μικρές» ο υπουργός Χρυσοχοϊδης.
Βέβαια έτερος κοινωνικός αγωνιστής, που τιμήθηκε επίσης με υπουργική θέση, παραγωγός ιχθύων στη Κεφαλλονιά, συνέλαβε το πρόβλημα της ανάπτυξης συνδέοντας τον πολιτισμό, τον τζόγο και το διαδίκτυο.
Στις 29-09-2010 ο ρέκτης υπουργός δηλώνει: «γύρω από το στοίχημα έχουν αναπτυχθεί δημιουργικές δράσεις που ποτέ δεν φανταστήκαμε, π.χ. στο Λας Βέγκας τα κέντρα διαφθοράς έχουν μετατραπεί σε κέντρα ψυχαγωγίας για όλες τις τάξεις!!!(τί εννοεί ο μεγάλος; πόσες τάξεις άραγε να υπάρχουν στην κοινωνία; εκείνος ο Μαρξ κάτι έγραφε και έλεγε...), για όλα τα εισοδήματα, τις ηλικίες… οι νέοι συμμετέχουν με το διαδίκτυο… μπορεί κανείς να στοιχηματίσει για ιπποδρομίες στη Γαλλία, εκλογές στην Αγγλία και reality στη Ρωσία…».
Να λοιπόν σφιχτοδέσιμο πολιτισμού, τζόγου και ανάπτυξης. Εμπρός για νέους κουλοχέρηδες, για φρουτάκια, για καζίνα, για 'κονόμα…!!! Ενθυμείται κανείς κατά την περίοδο 1995-1997 την τότε υπουργό ανάπτυξης του Σημίτη, Βάσω Παπανδρέου, προωθούσε μετά μανίας τη δημιουργία καζίνων σε  διάφορες πόλεις της χώρας, ως μέτρο προσέλκυσης τουριστών και ανάπτυξης, και μεταξύ αυτών το καζίνο στο Ρίο Πατρών. Ομνύονταν στη «μεγάλη επένδυση» οι τοπικοί αναπτυξιολόγοι, και εξέδιδαν τα Συμβούλια, Νομαρχιακό και Δημοτικό, λογής αποφάσεις διευκόλυνσης του «μεγάλου έργου». Ορισμένοι μάλιστα μιλούσαν για δημιουργία 300 θέσεων εργασίας με προοπτική διπλασιασμού σε μια αποβιομηχανοποιημένη πόλη, θεωρώντας το καζίνο απαρχή μεγάλων επενδύσεων για την περιοχή. Το καζίνο λειτούργησε, σπίτια έκλεισε και οικογένειες διέλυσε, αλλά ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ…!!!
Ο πρωθυπουργός  Παπανδρέου και ο οικονομικών Παπακωνσταντίνου, κλίνουν σήμερα το ρήμα στη φράση «δεν πτωχεύει η Ελλάδα» σε όλους τους αριθμούς, τα πρόσωπα, και τους μελλοντικούς και παροντικούς χρόνους, στους χρηματιστές και μεγαλοτραπεζίτες Ευρωπαίους και Αμερικανούς.
Αναμένουμε αποτελέσματα…Πότε όμως; Τα χρέη και η φτώχεια πνίγουν την Ελλάδα και τους Έλληνες.
ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΓΗΣ
Κάπως αφελώς και χωρίς αναπτυξιολόγο εξυπνακισμό ρωτάει κανείς. Τί γίνεται με την πρωτογενή παραγωγή; Μήπως είναι μια κάποια μικρή και εφικτή λύση στη μιζέρια;
Αν εκτραφούν σωστά τα ζώα, αν στοχευθεί η ποιοτική παραγωγή προϊόντων γης, αν εκσυγχρονισθεί ο αλιευτικός στόλος και εάν εξυγιανθεί ο μηχανισμός διάθεσης των προϊόντων στην αγορά με κατάργηση των μεσαζόντων, δεν θα υπάρξει άμεσα φοροδοτικό και συναλλαγματοφόρο αντίκρισμα;
Συνεπώς η ιεράρχηση αναπτυξιακών στόχων στη χώρα του ήλιου, της θάλασσας, της βιοποικιλότητας και της κλιματικής ποικιλομορφίας είναι λύση άμεση και προοπτική, χωρίς να εγκαταλείπονται υψηλότεροι στόχοι, π.χ. πράσινη ανάπτυξη, με ορίζοντα 20 και 30 έτη για απόδοση.
ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
Η επιλογή πολιτικών δημοσιονομικής πειθαρχίας με ακραία χαρακτηριστικά (μισθοί, συντάξεις κτλ.) οδηγεί το λαό στο περιθώριο, και την κοινωνική έκρηξη «επί θύραις».
Η δεξιά κυβέρνηση του νυν κρυπτόμενου Καραμανλή εγκατέλειψε τη χώρα στο έλεος κάθε λογής λαμόγιων, φοροφυγάδων, εισφοροφυγάδων, κομπραδόρων και διεθνών τοκογλύφων.
Η νέα κυβέρνηση του  Παπανδρέου, τάχα σοσιαλιστική, η κυβέρνηση του «λεφτά υπάρχουν», κατέληξε στο «δεν υπάρχει σάλιο» του Λοβέρδου και η χώρα λίγο πριν την πτώχευση. Κατήφεια, μιζέρια, απογοήτευση, φτώχεια και το χειρότερο, απαισιοδοξία για το μέλλον.
Στα σκοτεινά πρόσωπα των Ελλήνων διακρίνει κανείς την αβεβαιότητα, την έλλειψη εμπιστοσύνης και το χειρότερο, την παντελή έλλειψη σεβασμού στους θεσμούς του Ελληνικού κράτους.  Η Κυβέρνηση, η Βουλή, η αυτοδιοικητικοί θεσμοί  ξεκουρελιάζονται κάθε στιγμή στις κοινωνικές συναθροίσεις. Ούτε ελπίδα ούτε φως!!!
Η ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Είναι αυταπόδεικτη, νομίζουμε, η παντελής ανικανότητα και η αποτυχία του καθεστωτικού συστήματος που γνώρισε ο τόπος, μετά την πτώση της χούντας το 1974. Τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα αλλά και η χορεία των μη κυβερνητικών κομμάτων της Βουλής, όλα μαζί και καθένα ξεχωριστά, δεν παρήγαγαν αποτελεσματικές προτάσεις για τη δομή του κράτους, τους θεσμούς, την ανάπτυξη, τη λαϊκή συμμετοχή και την κοινωνική συνάφεια.
Η ανάπτυξη ήταν κίβδηλη, οι μισθοί, οι συντάξεις, η κοινωνική και προνοιακή πολιτική, τα έργα υποδομών, γίνονταν με δανεικά, την ώρα που η φοροδιαφυγή θριάμβευε και η κλεψιά στα δημόσια έργα, τα φάρμακα και τις προμήθειες του δημοσίου κυριαρχούσε.
Κλεισμένος στο μικρόκοσμό του ο Έλληνας μικροαστός απολάμβανε τα κλεμένα. Σπίτι στην πόλη, βίλα στη στάνη του πατέρα του στο χωριό, εξοχικό το νησί, αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού, γιωτ και βέβαια διάφορα αξεσουάρ, τύπου καζίνο, γκόμενας ή σκυλάδικων...
Οι άλλοι, που δεν μπορούσαν να κλέψουν, ορδή για δάνεια. Δεκάδες κάρτες στα πορτοφόλια και λογής θαλασσοδάνεια. Σήμερα που αποδείχτηκε «γυμνός ο επίσκοπος», ΟΛΟΙ ΨΑΧΝΟΝΤΑΙ!!!
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ
Είναι νομίζουμε καιρός να στραφούμε στα ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ.
Τα κόμματα, από θεσμοί του πολιτεύματος και της Δημοκρατίας, κατέστησαν ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΝΤΡΑ. Η ανανέωση-ανασυγκρότηση της δράσης τους μπορεί να ξαναγεννηθεί μέσα από κοινωνικά κινήματα ταξικής πάλης για λεύτερη και ανθρώπινη ζωή.
ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση και το Αυτοδιοικητικό Σύστημα είναι ριζωμένα από τα βυζαντινά χρόνια στο τόπο μας.
Territoria (επαρχίες) ονόμαζαν τα 24 γεωγραφικά διαμερίσματα που είχε ο Μωρηάς, οι Ενετοί. Οι Τούρκοι ονόμαζαν Βιλαέτι το Μωρηά, τον χώρισαν σε 24 Καζάδες ή Σατζάκια (επαρχίες), σε Σέμπτια (δήμοι) και σε Καλέμια (μικρά χωριά).
Το Οθωμανικό καθεστώς χώρισε σε Νομαρχίες και Δήμους α' και β' τάξεως τη χώρα.
Επί Ελευθερίου Βενιζέλου δημιουργήθηκαν Νομαρχίες, Δήμοι και Κοινότητες.
Στα χρόνια της κατοχής και της αντίστασης, με τον Κώδικα ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ του ΕΑΜ, δημιουργήθηκε η Λαϊκή Δικαιοσύνη που μαζί με τα Λαϊκά Δικαστήρια αποτέλεσαν τη Λαογέννητη βάση της νέας λαϊκής εξουσίας, που διαμορφώθηκε τότε στην Ελεύθερη Ελλάδα των βουνών ολόκληρης της χώρας. Ο Κώδικας Ποσειδώνας συγκροτήθηκε το Δεκέμβρη του 1942. Σταδιακά θεμελίωσε τους θεσμούς της Αυτοδιοίκησης και της Λαϊκής Δικαιοσύνης σε όλη τη χώρα εως το τέλος της κατοχής (Οκτώβρης 1944).
Επί Σημίτη έγιναν οι Δήμοι με το σχέδιο «Καποδίστριας» και τώρα επί Γ.Α.Παπανδρέου το σχέδιο «Καλλικράτης» και οι ενιαίοι μεγάλοι Δήμοι. Στην Αχαΐα θα λειτουργήσουν 5 Δήμοι.
Προσωπικά δύσκολα κατανοώ τη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί και την αναπτυξιακή προοπτική του μικρού Δήμου Ερυμάνθου. Είναι προϊόν μικρονοικής και μικροπολιτικής σκέψης.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η Αυτοδιοίκηση είναι σύστημα αναμφίβολα αμεσοδημοκρατικότερο και κοντινότερο στα προβλήματα του πολίτη. Η καθημερινή διαβίωση, τα περιουσιακά του στοιχεία (π.χ. σπίτι), η ψυχαγωγία, η άθληση, το πράσινο, το νερό, η καθαριότητα, το σχολείο, η εκκλησία κτλ., αποτελούν επίκεντρα άμεσων ενδιαφερόντων. Ο πληθυσμός με φωτισμένες τοπικές ηγεσίες συσπειρώνεται, εμπνέεται και αυτοδιαχειρίζεται τη ζωή και το μέλλον του.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΩΛΗΝΑ
Φωτισμένες ηγεσίες όμως δεν παράγονται με τις διαδικασίες των παιδιών του σωλήνα. Προέρχονται μέσα από το καμίνι της πάλης και των καθημερινών μαχών βελτίωσης της γκρίζας πραγματικότητας.
Είναι άξιο απορίας, πώς και σε τί θεωρήθηκε επιτυχημένος ο απερχόμενος εκ Νομαρχίας Κατσικόπουλος;
Οχτώ ολόκληρα χρόνια, ποιό επιτελικό ρόλο για το Νομό ανέλαβε, ποιό πρόγραμμα εξεπόνησε, ποιές υποδομές δημιούργησε, ποιές παρακαταθήκες άφησε στην Αχαΐα;
Ο απερχόμενος επιτυχής στις δημόσιες σχέσεις χρήστης του τηλεοπτικού φακού, ποιό πρόβλημα της Αχαΐας έλυσε ή δρομολόγησε λύση; Π.χ.
-Τί γίνεται με τη διαχείρηση του υδάτινου δυναμικού της Δυτικής Αχαΐας και του υπόλοιπου Νομού;
-Τί γίνεται με το θέατρο των αρχαίων Αιγών, πόλο πολιτιστικής και τουριστικής ανάπτυξης της Ανατολικής Αχαΐας (Αιγιάλειας);
-Τί έγινε με τις λατομικές ζώνες;
-Τί έγινε με τις λιμνοδεξαμενές της Τριταίας και αλλαχού;
-Πού εκσυγχρόνισε την άρτια σχολική στέγη που παρέλαβε (π.χ. πράσινα σχολεία);
-Πώς προστάτευσε το νομό από τις πιθανές πλημμύρες λόγω της κλιματικής αλλαγής;
-Τί έκανε για το περιβάλλον;
-Πώς προώθησε την ολοκλήρωση των μεγάλων έργων (π.χ. φράγμα Πείρρου-Παραπείρρου);
-Τί έπραξε για την 111/56 Εθνική Οδό (Πατρών-Τριπόλεως);
-Τί έπραξε τέλος για το δρόμο σύνδεσης Πατρών-Καλαβρύτων ή το δρόμο Βλασίας-Λεχουρίου;
Ξέρουμε, θα πεί οτι δεν είχε αρμοδιότητες και πόρους. Απαντάμε, είχε το ηθική και πολιτική ευθύνη να ασκεί καθήκοντα Νομάρχη Αχαΐας και να διεκδικεί. Άρα μπορούσε να λειτουργήσει επιτελικά και να προωθήσει τα παραπάνω και άλλα πολλά ακόμη.
Ο ΝΕΟΣ ΔΗΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ
Η επιλόγη, ισταμένων κάτω του μέσου όρου ανθρώπων για άσκηση σπουδαίων και σοβαρών καθηκόντων, αν στο παρελθόν ήταν μικροαδίκημα σήμερα είναι εγκληματική πράξη ανευθυνότητας. Οι αυτοδιοικητικοί θεσμοί υπηρετούνται από ανθρώπους με επιτελικό μυαλό, δημιουργική φαντασία, ρεαλισμό, τόλμη, αποφασιστικότητα και αποτέλεσμα έργου εμφανές στο λαό.
Ο Δήμος Πατρέων μετά μάλιστα την ενσωμάτωση των όμορων δήμων αποτελεί μέγιστη γεωγραφική ενότητα με θαλάσσιο, παράλιο, ημιορεινό και ορεινό μέτωπο, με καλό οδικό δίκτυο, λιμάνι, σιδηροδρομική γραμμή και αναζητά αεροδρόμιο πολιτικό στον Άραξο. Η ενότητα αυτή δύναται να αποτελέσει πόλο γενικότερης και πολυπλοκότερης ανάπτυξης.
Ο νέος Δήμος Πατρέων απαιτεί εμπνευσμένη ηγεσία θάρρους, δημιουργικής φαντασίας και ρεαλισμού.
Ο δημοτικός συνδυασμός του Γιάννη Δημαρά «Τώρα για την Πάτρα» εκτιμούμε ότι κινείται σε ανάλογες προοπτικές και μπορεί να εγγυηθεί αισιοδοξία για σήμερα και αύριο.
Η Πάτρα πόλη της κουλτούρας από τα μέσα του 19ου αιώνα (σταφίδα, λιμάνι, βιομηχανία, θέατρο, σχολεία) αναζητεί ενεργούς πολίτες και όχι ενεργούμενα των κομμάτων.
Η δημοτική παράταξη του Γιάννη Δημαρά «Τώρα για την Πάτρα» αποτελεί εφαλτήριο νίκης και χώρο συσπείρωσης πολιτών με φιλοσοφία και αντιλήψεις Άμεσης Δημοκρατίας, με αυτονομία και πολιτική σκέψη στα πλαίσια της εντιμότητας, της ευθύνης και της δημιουργικής φαντασίας._

Γιάννης Καπράλος
πρώην αναπλ. Νομάρχης
Πάτρα Σεπτέμβρης 2010

1 σχόλιο:

  1. Μπράβο Γιάννη, είσαι παληκάρι
    μπράβο κράτα όσο μπορείς που λεέι και το άσμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή