Στα πέτρινα και δύσκολα για τη Δημοκρατία και το λαό μας χρόνια της αποστασίας , όταν ο τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος διόριζε συλλήβδην πρωθυπουργούς, τους μη έχοντες λαϊκή εντολή , ο μετέπειτα Υπουργός Εξωτερικών της χούντας Πιπινέλης είχε διατυπώσει « τη θεωρία του κηπουρού». Ήτοι ο ανώτατος άρχοντας κατά τις διατάξεις του Συντάγματος του 1952, δύναται να διορίζει Πρωθυπουργό, παραβιάζοντας «την αρχή της δεδηλωμένης» ακόμα και τον κηπουρό του !!!
Η σκευωρία αυτή οδήγησε στην κατάργηση της Δημοκρατίας με τη χούντα του ‘67.
Το κομματικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης λειτούργησε αναλογικά και οι κομματικές ηγεσίες επιλέγουν έως τώρα τους αιρετούς άρχοντες δημοτικούς και περιφερειακούς αναξιοκρατικά, με ετσιθελισμό και πολιτική βιαιότητα.
Στη Πάτρα αλλά και σε πλείστες πόλεις της χώρας αυτός ο κομματικός δεσποτισμός και ταυτόχρονα δογματισμός στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, κατάρρευσε εκκωφαντικά.
Καταδείχτηκε ότι οι κομματικές εξουσιολάγνες φράξιες δεν μπορούν πλέον να επιβάλουν «τον υποτακτικό κηπουρό τους» στις τοπικές κοινωνίες. Η ωρίμανση των κοινωνιών και η ανάπτυξη της Δημοκρατίας έχει όμως ακόμη πολύ δρόμο να διαβεί. Τα κοινωνικά κινήματα θα αναπτυχθούν αν επαναθεμελιωθούν με όρους άμεσης δημοκρατίας, πολιτικής αυτονομίας και δημιουργικής ανεξαρτησίας.
Το αυτοδιοικητικό κίνημα ως μέγιστο και σημαντικό , ζει, λειτουργεί και αναπτύσσεται αυτόνομα και ανεξάρτητα σε ζωντανές και δυναμικές κοινωνίες ενεργών πολιτών.
Στις προχθεσινές εκλογές και στην Πάτρα ηττήθηκαν:
Η κομματική νομενκλατούρα , οι εξουσιολάγνοι μηχανισμοί, τα εξουσιαστικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα αλλά και η ανεπάρκεια και η ανικανότητα των επίλεκτων « του κομματικού σωλήνα παραγωγής στελεχών» που η κοινωνία είχε αξιολογήσει αρνητικά. Η ιστορική αυτή ήττα του εξουσιαστικού κατεστημένου συμπαράσυρε ακόμη τον πρωτοφανή και αντιδεοντολογικό πόλεμο λάσπης ελάχιστων Μ.Μ.Ε. και τινών «δημιοσιογραφούντων» που ο λαός μας ονόμασε ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ...!!!
Είναι σαφές ότι οι ιδέες και οι αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, οι αξίες που υπηρετεί ή πρέπει να υπηρετεί το ΠΑΣΟΚ , ως σοσιαλιστικό κόμμα δεν ηττήθηκαν. Άλλωστε το υγιές ΠΑΣΟΚ ήταν εκεί, στην Πλατεία Γεωργίου συμμετέχοντας στη νίκη της δημοτικής παράταξης του Δημαρά.
Όπως εκεί ήταν το μεγαλύτερο κομμάτι της προόδου της πόλης που ζούμε.
Οι εκλογές αυτές κατέδειξαν ότι «τα ξύλινα λόγια» των κομματικών ηγεσιών δεν επηρέασαν την τοπική κοινωνία. Τα εκβιαστικά διλήμματα του πρωθυπουργού , τα δήθεν αντιμνημονιακά παραληρήματα του Σαμαρά, αλλά και οι κραυγές του λευκού, του άκυρου και της αποχής της κ. Παπαρήγα έμειναν λόγια του αέρα, κενά χωρίς αντίκρισμα.
Η νέα Δημοτική αρχή ως καθαρά αυτοδιοικητική και μακρινή από κομματικές εξαρτήσεις και πλέγματα οικονομικών και μικροπολιτικών συμφερόντων οφείλει να κινηθεί στα πλαίσια της θεμελίωσης της πολιτικής αυτονομίας με όρους άμεσης δημοκρατίας στη τοπική κοινωνία και με μέτρο τον αυστηρό ιεραρχικό σχεδιασμό για να δρομολογηθούν λύσεις στα μεγάλα αλλά και στα καθημερινά προβλήματα της πόλης και των πολιτών.
-Η καθιέρωση των τακτών λαϊκών συνελεύσεων στις συνοικίες και η διαβούλευση με τη χρήση του διαδικτύου, στην κατεύθυνση της ανάδειξης , της ιεράρχησης και της λύσης των προβλημάτων είναι πολιτική επιλογή άμεσης δημοκρατίας.
-Η ανάπτυξη της κοινωνικής πάλης για διεκδίκηση πόρων και η αξιοποίηση και χρήση ευρωπαϊκών προγραμμάτων και εθνικών πόρων είναι το δεύτερο σημαντικό ζητούμενο τόσο της λαϊκής συμμετοχής όσο και της κοινωνικής συνοχής.
-Οι προνοιακές παρεμβάσεις σε συνδυασμό με: την ορθολογική χρήση των πόρων αλλά και ο αυστηρός έλεγχος των οικονομικών του Δήμου σε συνδυασμό με την διάθεση κονδυλίων και τη διαφάνεια είναι συστατικά στοιχεία προκοπής προόδου και συνοχής της κοινωνίας.
-Ο αυστηρός επιτελικός σχεδιασμός και η σωστή ιεράρχηση των προβλημάτων που καταλήγει στην ύπαρξη συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος ώστε ο πολίτης να γνωρίζει πότε και τι θα γίνει στη γειτονιά του, πότε και τι θα γίνει για την καθαριότητα , τις πεζοδρομήσεις, το πράσινο, το κυκλοφοριακό , τους ελεύθερους χώρους , τις παιδικές χαρές , τα σχολεία και άλλα πολλά συνιστούν τον ύψιστο κοινωνικό έλεγχο, τη συμμετοχή και την αποτελεσματικότητα. Είναι σημαντικό στο τέλος της τετραετίας της δημοτικής αρχής , να μπορεί να λέει « έλυσα ως αρχή του Δήμου το α ή β πρόβλημα..». Δηλαδή λίγα χειροπιαστά και καλά.
Επιπλέον οι δημοτικοί άρχοντες και οι πολίτες οφείλουν να γνωρίζουν ότι η περίοδος αυτή, περίοδος του μνημονίου είναι δύσκολη για το λαό μας και οι πόροι του κράτους για τους Δήμους ελάχιστοι. Επίσης οφείλουν να γνωρίζουν ότι οι Δήμοι στη Ελλάδα δεν διαθέτουν ίδιους και αυτοτελείς πόρους , επαρκείς για μεγάλα αλλά και μικρά έργα.
Συνεπώς τα προβλήματα ιεραρχούνται αυστηρά και εισάγεται ο κοινωνικός έλεγχος για την διασφάλιση της διαφάνειας και της προκοπής.
Τα «παχιά» λόγια και οι φαραωνικοί σχεδιασμοί σήμερα δεν έχουν θέση στις τοπικές κοινωνίες. Η ανεπάρκεια και η αναποτελεσματικότητα κάθε μορφής εξουσίας σε συνδυασμό με τις σπατάλες και τις ρεμούλες παράγουν φαινόμενα, όπως η μεγάλη αποχή των τελευταίων εκλογών. Σήμερα δυστυχώς τόσο οι δημοτικές , όσο και οι περιφερειακές αρχές εκλέχθηκαν από τη λαϊκή μειοψηφία. Μόλις το 40% των Ελλήνων συμμετείχε στις εκλογές.
Η κοινωνία θα αφυπνισθεί και θα συμμετάσχει αν διαπιστώσει αποτελεσματικές πολιτικές προκοπής.
Τέλος η συνοχή, η πολιτική ενότητα, η ενιαία αντίληψη στα αυτοδιοικητικά προβλήματα της καθημερινότητας και της προoπτικής της πλειοψηφούσας δημοτικής παράταξης που καταχτιέται με θυσίες και κόπους είναι η βασική προϋπόθεση μιας άλλης πορείας του Δήμου με στοιχεία: την πολιτική αυτονομία και ανεξαρτησία με όρους πολιτικής, την άμεση δημοκρατία, τον κοινωνικό έλεγχο και την απόλυτη διαφάνεια και καθαρότητα πράξεων και λειτουργιών.
Ο πλήρης σεβασμός των κομματικών προτιμήσεων, η πραγματική απεξάρτηση από μηχανισμούς και οικονομικά συμφέροντα και η προσήλωση στη δημιουργική αντιμετώπιση των ζητημάτων που αφορούν την πόλη και τους πολίτες είναι η πεμπτουσία της δημοκρατικής λειτουργίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου